Voltamos :)

In mijn laatste reisverslag schreef ik dat ik terug naar Nederland ging, omdat mijn Opa was overleden. Ik heb deze tijd als zeer intens ervaren.
Het is toch een flinke beslissing geweest om even van Brasil naar Nederland te hoppen. En toch ben ik blij dat ik het gedaan heb, zo intens gelukkig ben ik er mee. Deze man heeft erg veel voor mij betekend.
Toen ik bij zijn crematieplechtigheid ( geheel in pak ) mijn speech door mijn lippen de zaal in liet glijden, begonnen de tranen over mijn wangen te stromen. Op dat ene moment besefde ik 2 dingen:
1. Ik zie deze ongelovelijke lieve man na vandaag niet meer.
2. Volgens mij heb ik nog nooit een meer geinteresseerde, behoedzame, gecharmeerde man ontmoet.

Deze reis betekende ook een weerzien met familie en vrienden. Waar ik me bij het boarden aan het begin van de reis dacht dat ik alles in Nederland spectaculair zou vinden, voelde het eigenlijk meteen normaal aan.
En fijn dat het was! De ochtend na mijn aankomst was ik intens gelukkig dat ik een normaal broodje hagelslag kon eten! Tuurlijk was het daarnaast ook vreemd, je bent immers gewend aan het Braziliaanse leven, maar diep van binnen blijf je toch een Hollander.
Ik had na de crematieplechtigheid van mijn Opa nog 2 dagen in Nederland, voordat ik weer via Frankfurt en Sao Paulo terug zou vliegen.

Dus had ik ook eventjes de tijd om even mijn vrienden te ontmoeten, en heb even gezellig met hun een biertje getapt en een avondje wezen chillen met de mannen.

En om het helemaal compleet te maken, zijn we de dag daarna nog even op Goede Vrijdag wezen ontbijten bij mijn andere Oma ( dus eigenlijk heb ik Pasen op twee continenten gevierd! ), waarna ik daarna werd afgezet door mijn vader en mijn zusje, en ik weer opnieuw 18 uur kon gaan reizen. Jippie!

Uiteindelijk ging de vlucht heel smooth. Waar ik bij de heenreis veel vertraging had en nauwelijks tijd had om mijn vluchten te halen, had ik bij de vluchten naar Frankfurt en Sao Paulo zelfs tijd ingelopen. Eigenlijk was dat gewoon een nadeel, want ik wilde zo snel mogelijk naar bed!
Zaterdagochtend werd ik opgehaald door mijn broer en begeleider, waarna ik de rest van de dag heb geslapen.

Ik had daarna nog 2 dagen vrij in verband met de Pasen, dus had genoeg tijd om even bij te komen van wat er allemaal gebeurd was. Vanaf 7 April ( de dag dat mijn Opa overleed ) tot de dag van terugkomst is het allemaal heel hektisch geweest.
Maar langzaam aan begint het normale leven weer zijn vorm aan te nemen.
Nou, normale leventje vraag ik me eigenlijk af, want ik zit wel gewoon even in Brazilie! Maar het was goed om weer even ECHT thuis te zijn....